- quidlibet
- quī-lĭbet ( -lŭbet ), quaelibet, quodlibet, and subst. quidlibet, pron. indef., any one who will, any one without distinction, whom you will, no matter who, the first that comes, any, all (class.): quem ament igitur? Sy. Alium quemlibet, any body else, any other, Plaut. Poen. 4, 2, 38:II.
quaelibet minima res,
any the most trifling circumstance, Cic. Rosc. Am. 3, 8:quemlubet, modo aliquem,
id. Ac. 2, 43, 132:quamlibet in partem,
Lucr. 1, 292:nomen,
the first name that occurs, Hor. S. 1, 2, 126:ars,
id. Ep. 2, 2, 8:pars,
id. C. 3, 3, 38:si quālibet earum rerum possemus unā esse contenti,
any one alone, Quint. 10, 1, 1:quibuslibet temporibus,
at all times, Liv. 2, 49: quilibet unus, any one, Liv. 9, 17:quilibet alter agat currus,
Ov. M. 2, 388.— Subst.: quidlĭbet, all and every:pictoribus atque poëtis Quidlibet audendi semper fuit aequa potestas,
Hor. A. P. 9; id. Ep. 1, 17, 28; Afran. ap. Cic. Tusc. 4, 20, 45.—In partic., with an accessory contemptuous signif., the first that comes, no matter who, any one:ut enim histrioni actio, saltatori motus, non quilibet, sed certus quidem est datus: sic vita agenda est certo genere quodam, non quolibet,
Cic. Fin. 3, 7, 24; id. Div. 2, 34, 70:cum quidlibet ille Garriret,
Hor. S. 1, 9, 12:neque cum quolibet hoste res fuit,
with no insignificant enemy, Plin. 7, 28, 29, § 104; so,virtutesque non quaslibet faciebat,
Vulg. Act. 19, 11:injuria,
trifling, Dig. 2, 8, 5.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.